Vietnam... oooh Vietnam

Inmiddels 12 dagen aan het reizen op het moment van schrijven. Soms moet ik mijn eigen verhalen teruglezen om na te gaan wat ik tot nu toe gedaan heb. Er gebeurd zo veel! Ookal kun je nog zo plannen, er gaan altijd dingen anders. Hier plan ik niks, maar het plan was om de avond van aankomst met Mollie te gaan eten. Dat liep even allemaal anders...

Dinsdag 2 augustus
Mollie en ik stonden op het vliegtuig in Luang Prabang om in te checken. Ik was al een dag later gegaan want mijn visum stond op vandaag, dus had geen keus. Mollie stond op het punt van inchecken. Ze mocht niet mee met de vlucht!! Wat is dat nu...? Met een visa on arrival mag je later binnenkomen dan wanneer het visum in zou gaan, wat vreemd. Er werd gezegd dat haar visum aanvraag was verlopen. Mollie werd bozer en bozer. Bleek uiteindelijk dat haar visum aanvraag inderdaad compleet was verlopen. Door haar veranderende planning is ze veel later naar Vietnam veetrokken en liep deze af op 27 juli. Sja, dat is inderdaad al geweest... Oooh nee, vlucht geboekt, duur hotel, visum... Alles is weggegooid!! "She fucked it up" Er was nog 1 optie. Veel geld neertellen voor een visum aanvraag die binnen een uur goedgekeurd moest worden. Hopen dat ze dat haalde!
Inmiddels leer ik de Nederlandse Esther en Martijn leren kennen in de tuktuk van ons hostel naar het vliegveld Luang Prabang. Broer en zus en zo gek als een deur!! Ik had ook hiermee meteen aansluiting en het was grappen en grollen. Die hebben een leuke band samen!!
Eenmaal bij de gate, komt ineens Mollie aanlopen, een heel verhaal maar ze mag mee!! Het is gelukt.

Sin châo Vietnam!!
Jeeeeeejjj! Land nummer 3 binnen. Weer zo'n mooi visum. Ik vind het helemaal leuk. Mollie wordt meegenomen om alles achter de schermen nog te regelen, Martijn, Esther en ik gaan door. Eerst naar hun hostel en daarna naar die van mij. We eten een hapje, een overheerlijke "hangover hamburger". Vietnamees, wat nou Vietnamees? Ik heb hier nog zo lang! Maar ik droom al stiekem over de loempiaatjes, streetfood, zitten op een krukje langs de kant van de weg. Moet goedkomen! Ik heb Wi-Fi in het restaurant en krijg allemaal lieve berichtjes van mijn neefje en nichtje. Ze spreken van alles in via whatsap: tatte Lindsay! Laf joe, waar ben je nou? Laf joe... (Bedankt zus... nou, dan kan je me wel bij elkaar vegen hoor)
Na het eten, tijd voor een drankje... uiteindelijk komen we in een club met allemaal Aziaten, beetje vaag. Blijkt dat op de 1e verdieping nog iets zit. Aahaaaa, hier zitten de westerlingen! Er wordt gedanst, gedronken... Hoewel we beseffen dat het later en later wordt, besluiten we richting ons hostel te gaan. Nog een paar uurtjes slapen en dan ga ik met Esther en Martijn naar Ha Long Bay. Een eilanden groep met ongeveer 3000 eilandjes op 4 uur rijden van Hanoi. Mollie heb ik deze avond niet meer gezien.

Woensdag 3 augustus
Ha Long Bay! Vroeg uit de veren, snel douchen en ontbijten en hup met zijn drieën op pad! Goed gaar van de late avond, even kunnen slapen nog in de bus. Een lange dag voor de boeg!
Na een rit van 4 uur komen we aan bij de haven. Eerst lunchen aan board, echt heel lekker allemaal. Inmiddels varen we al en krijgen we een lesje aardrijkskunde van Meester Martijn. Leuk! Mensen, ik kan niet uitleggen hoe mooi het is en hoe bijzonder weer. Het regende de hele ochtend, maar we kwamen aan het was zo goed als droog. Lekker even kajakken, wat een pracht! De grotten zijn indrukwekkend! Het lijkt op wat ik eerder gezien heb in Thailand, bij Phuket. Heel mooi!! Rust van het water en het feit dat je in zo'n kajak zit. Top! Esther en ik maken een goed koppel in de kajak en peddelen lekker door. Martijn zit bij een andere jongen (lees pannenkoek) in de kajak en mag al het werk zelf doen.
Savonds weer terug naar het hostel, waar ik moet gaan nadenken over mijn volgende bestemming... ppfff, helemaal nog niet over nagedacht. Ik zit inmiddels bij Esther en Martijn in het hostel te wachten omdat we gaan eten. Zij willen nog regelen om morgen ergens anders naar toe te gaan. Als er plek is, of ik dan meega naar Sapa, nog noordelijker. Ik was ervan overtuigd dat ik door naar het zuiden ging, maar die 2 kun je niet weerstaan!!! Broer en en zus, zij aan zij en overtuigend dat ze zijn. Vooruit dan! Op naar Sapa!!

Donderdag 4 augustus
Was uiteraard weer veel te laat thuis en moest om 6.30 klaarstaan om naar Sapa te gaan. We worden met een VIP busje opgehaald! Dat is lachen en relaxed. (Voor 8 dollar meer) Terug moeten we wel met de "gewone" bus. 'smorgens om 6.30 wil ik dan ook uitchecken. De receptie is helemaal donker! De medewerkers liggen op de grond te slapen op een matrasje en minstens 8 gestrande backpackers liggen op de grond te slapen, op kussens, of sofa's omdat de receptie "sluit" om 00.00 uur. Moest uitkijken om niet plat op m'n gezicht te gaan om buiten te komen. Na een vlotte 6 uur komen we aan in een mooi hotel in de bergen van Sapa town. Wat een ongelofelijk uitzicht... adembenemend! Het heeft weer de hele ochtend geregend, maar we komen aan en het is droog! Geluk, net als gister. Ze hadden wel wat kunnen zeggen over de schoenen, dan hadden we iets anders geregeld. Dan de trekking maar doen op je All Stars. Dit stond nl niet in mijn planning. Wat een glijpartij!! Local dames en meisjes doen de trekking met ons mee. Met als eindelijke doel, verkopen natuurlijk! Maar eerlijk is eerlijk, zonder hen, waren wij niet heelhuids in onze homestay aangekomen. Wat een modderpoel en een geglij. Even voor de duidelijkheid, locals doen dit op slippers! Het is fantastisch! Uiteindelijk heb ik dan 2 tasjes en 2 gevlochten bandjes gekocht van de meisjes die je met puppy ogen aankijken... (ben ik verder helemaal niet gevoelig voor hoor, ahum) Ai hellup joe, joe hellup mie...?? Oooh, ophouden nu hoor, want ik wil alles wel kopen van die meisjes!
Na nog 1,5 uur wandelen komen we aan bij een homestay waar we verblijven bij een gezin. Helemaal smerig, bezweet, moe maar voldaan. In eerste instantie denk je... uuhhh... goh interessant! Daarna is het helemaal goed. De bedden hebben ëen klamboe en ze maken heerlijk eten. Onze gids, een 18-jarige local biedt ons aan om rijstwijn te drinken met haar. Bah! Dat is als spiritus! Martijn en een paar andere dames vinden het prachtig, en drinken er nog een paar met onze gids. Die kleine kan er wat van!! Optijd naar bed. Morgen lekker nog een paar uurtjes wandelen en dan terug naar Hanoi voor 1 nachtje. Dan toch echt door richting het zuiden... Denk ik ;-)

Vrijdag 5 augustus
We worden wakker en hebben geen idee van wat er zich in Vietnam heeft afgespeeld. Een Tyfoon heeft huisgehouden in het noorden van Vietnam!

Na een lekker pannenkoekenontbijt van de locals in onze homestay wordt er besloten of de "hard way "of "easy way" naar beneden gaan. We hebben Engelse, maar wereldvreemde meisjes in de groep die al van alles mankeren, dus het wordt de easy way. Leuk hoor deze weg... wat nou easy!! Het is dan geen geglibber en geglij, maar constant hele watervallen in je schoenen! De omgeving is adembenemend mooi, maar je kan je er niks bij voorstellen hoeveel water... Er komt zoveel uit die bergen over de paden, wat is er gebeurd?? Blijkt dat er een aardverschuiving is geweest op de weg naar Sapa. Bussen staan stil en kunnen niet meer het dorp bereiken. Bij het eindpunt van onze trekking worden we na lang wachten naar het hotel gebracht waar onze backpacks staan. We kunnen er douchen en daar wordt ons ook verteld dat wij niet met de bus terug kunnen naar Hanoi vandaag vanwege de aardverschuiving... Nou daar zit je dan... Hoe gaan we dit verder regelen? Aangezien niemand met de bus terug kan, worden er als gekken slaaptreinen geregeld. Iedereen zet zich in en worden we als nog savonds op de trein gezet naar Hanoi. Goed, even een momentje je mindset omdraaien en aanpassen. Ik heb nu nog steeds geen idee wat er zich heeft afgespeeld in noord Vietnam. Zodra wij aankomen op 3 km van de Chinese grens om op de trein te stappen, zie ik berichten binnenkomen van familie of wij oké zijn vanwege die tyfoon. Even gauw naar huis bellen dat we in orde zijn maar er wel de gevolgen van ondervinden nu. Terug naar Hanoi!

Donderdag 6 augustus
Ongeveer 12 uur later dan gepland, valt nog mee. Eenmaal in de slaaptrein en veel te vroeg wakker besef ik me dat ik geluk heb met mijn reismaatjes Martijn en Esther. Het was voor een soloreiziger als ik fijn om op dit soort momenten bij mensen te zijn die ook gewoon nuchter zijn en het koppie erbij houden. 5.00 smorgens komen we aan in Hanoi. Even gauw inchecken in een hostel, douchen en nog proberen een klein beetje te slapen. Vanavond met de slaapbus naar de Hoi An!