La Habana Cuba!

23 juli 2018

Zo, daar gaan we dan! 5.00 de wekker gezet. Om 5.37 netjes de deur uit, op het fietsje met de backpack op de rug. Ruim optijd op het station om naar Düsseldorf te gaan. "Wegens een aanrijding met een persoon rijden er geen treinen tussen Helmond en Horst." Aaaah nee hè.... 

En daarmee is ons avontuur begonnen. Dit is typisch weer iets dat in een reis van mij zou kunnen gebeuren. 

Thijs en ik overleggen snel en rijden met onze suffe koppen naar Eindhoven. Uiteraard is daar het zelfde probleem! Want je moet toch door Helmond om daar te komen. Hoppa weer in de auto, op naar Venlo! De auto staat daar nu voor 3 weken in een woonwijk waar mensen met bordjes voor het raam protesteren en ook hun straat betaald parkeren willen maken. Nou.. Zolang dat nog niet zo is, zetten wij de auto daar neer. :-) 

Eenmaal in de trein naar Düsseldorf gaat het vrij soepel. Goed opletten wel, maar het gaat goed!

Op airport de rugzakken afgooien en nog door de douane. Jeeeeuujjjj, klaar!! De vlucht naar Madrid was wat turbulent en de vlucht naar Havana, Cuba was perfect. Fijn vliegtuig met fijne mensen aan boord. 

Daar zijn we dan, La Habana, Cuba! Visum Cuba is binnen en gauw onze rugzakken ophalen. Ahum, laat dat gauw maar weg... 

Meteen hadden we een vriendelijke taxi chauffeur te pakken en bracht ons naar het verblijf. Casa Malecon. Onderweg werd er gepraat over de veranderingen die er zijn sinds Fidel Castro niet meer aan de macht is, maar zijn broer. De veranderingen zijn er, vertelt onze chauffeur, maar die zijn langzaam. Erg langzaam. Salarissen zijn nog steeds niet best. Er is wat meer mogelijk in het land, maar de opbouw van het land gaat langzaam. Cuba leeft wel van toerisme. 

Zij betalen met een munteenheid dat alleen voor de Cubanen is. En wij, toeristen betalen met een munteenheid alleen voor toeristen, nagenoeg gelijk aan de euro. Aj aj aj aj aj... Cuba gaat geld kosten... 

Eenmaal aangekomen bij ons verblijf worden we naar binnen gelaten, maar de beste gastheer is er nog niet. Het hele gebouw wordt er voor ingezet en een mevrouw laat ons binnen en zegt dat haar kamer te huur is voor 4 Pesos. Ja kan wel zijn, maar het stonk naar kattenrommel en alsof ze daar met 500 tegelijk waren. We zagen er welgeteld 1. Bah! Hier blijven we niet! We wilden na 45 min wachten op meneer weggaan en stonden al buiten en hij kwam aanlopen. Hij liet ons zijn kamer zien en die was prima. Hij wilde ons afzetten en vroeg nog eens €40 voor de nacht. Ho eens even, aanbetaald had ik al. En we hoefden nog maar €30. Toen we dat zeiden bond hij in en zei direct oké. Het vertrouwen was weg aan beide kanten. Het zal wel, we konden douchen, slapen en naast de deur maakten ze mojito's. Top! Hebben we verdiend! Er werd voor ons gezongen en dat kostte natuurlijk ook geld... Ach, nou ja, het was best goed. 

Zo... Nu zijn we helemaal op onze hoede. Zou je denken... Lekker slapen! 

24 juli 2018

De eerste dag is aangebroken en gaan even ontbijten. De man van onze casa vertrouwd ons voor geen meter en vraagt ons direct te betalen. Wij zeggen het geld te gaan wisselen. Onderweg worden we aangesproken en mensen vragen of wij Italianen zijn. Zeker 4 verschillende mensen. (uh, Thijs ziet er nogal flitsend uit. Haha) Maar ze vragen ook naar de pet van Thijs en willen ruilen of kopen. Het geeft goede conversaties. Veel zijn aardig en geven tips. Wanneer we verder lopen komen we een man en vrouw tegen en spreken ons aan. Wanneer ze met ons meelopen en ons een ontbijt tentje laten zien, lopen ze mee en vragen of het oké is dat ze bij ons komen zitten. Wij zeggen prima. Hopla, 4x een Negron por favor. 2x ontbijt, 2x koffie. En Thijs en Lindsay betalen voor de Negron, natuurlijk... Mojito met cola is het eigenlijk. Dan worden we meegenomen naar een casa voor sigaren, want het zou zo duur zijn in de fabriek. Halleluja! €125 voor 5 sigaren! Natuurlijk zou het vandaag veel goedkoper zijn, want het was een speciale dag. No way, dat gaan we niet doen!! Doei doei! "maar señor, hoeveel wilt u er dan?" Nou wat dacht je van 5 voor een tientje? "nee nee nee, Dat bestaat niet!" ooh nee? Dus al deze Cubanen roken sigaren van €25 per stuk? Gekkenwerk!! 

Oke oké oké señor, ik ga sigaren halen, dat doe ik echt nooit, alleen is dat voor de Cubanen. 5 voor €10. Ahaaa, dus het kan wel. En toen kwam de aap uit de mouw...."hebben jullie nog 1 peso voor mijn gezin?" (we hebben te maken met iemand die werkt op een kinderdagverblijf en een percussie docent op een school...Maar het is schoolvakantie.) uh Nee, alleen 50 en die krijg je niet. Drankje heb je al gehad, om 9.00 smorgens aan de Negron. Zo, we hebben jullie weer aan je verslaving voorzien deze ochtend, nu wegwezen! 

Wanneer we onze nieuwe casa gaan zoeken lopen we en lopen we, Poeh, lastig te vinden. Na zeker een uur lopen komen we aan. Enorm vriendelijke mensen, niet echt een casa. Meer een hostel. Oeps, ze hebben een vergissing gemaakt. We staan een dag later in hun planning. Maaaarr... Ze hebben een oplossing! We mogen ergens anders naar toe. Een privé appartement! Ooeehh klinkt goed. En morgenochtend gratis ontbijt. Jeeeeuujjjj! 

We gaan op pad en we lopen langs de weg, soort van boulevard, maar dan zeer ongezellig, wel langs de zee af, naar Habana Vieja. Het oude centrum. Het is erg warm en de luchtvochtigheid ongeveer 360% ;-) We drinken wat, lopen nog verder en vinden het oude centrum van Havana. Mooi, vervallen en oud inderdaad. Thijs en ik hadden beide een ander beeld van Havana. De tijd heeft zeker stil gestaan. De oude auto's die je nog ziet rijden...? 90% daarvan zijn taxi's. Of je kunt ze privé huren lijkt het wel. Ziet er geweldig uit, dat wel. Havana heeft van alles. Oude centrum, centrum zelf, aan de zee. Overal live muziek, salsa, rumba, het is er. We worden veel aangesproken, vooral de vraag of wij Italiaans zijn. Iedereen heeft een familielid of vriend in Nederland en iedereen heeft een goede tip en moet je meekomen want het is de beste plek in de stad. 

Als je word aangesproken en ze beginnen te zingen, loop dan maar door, want dat kost geld. 

De dag is lang en erg warm, het is heel erg wennen voor me. Thijs niet, nee, Thijs wil elke zonnestraal meepikken. 88 graden buiten en hij wil in de zon zitten. 

In de stad lopen we rond, zien mooie gebouwen en vervallen gebouwen. We zien kunst en veel geschiedenis. Fidel Castro is een held voor velen en Che Guevara ook. 26 juli wordt de dag van 500 jaar onafhankelijkheid gevierd. Tot die tijd zijn wij nog in Havana. Ben benieuwd! 

25 juli 2018

Vandaag hebben we een poging gedaan om met Martijn af te spreken. Door gebrek aan mogelijkheden voor communicatie is die poging mislukt. Een sms komt niet aan of wordt niet gelezen. We hadden, stroopwafels, drop, snoepjes en spekjes meegenomen voor hem maar die smelten zo ongeveer weg in onze tas vandaag. We komen aan bij een heel ander gebouw. Museo de la revolucion. We wachten daar in de hoop dat Martijn ons bericht heeft gelezen. Na een uur, helaas nog geen Martijn. We gaan door en komen weer in mooie straten en besluiten later op de dag het gebouw van museo de la revolucion binnen te gaan. Het is een oud overheids gebouw waar gewoond werd. De zalen zijn spectaculair en de plafonds zijn hoog met grote beschilderingen. 

Het staat vol met verhalen over Fidel Castro en Raúl Castro en Che Guevara. Maar mucho propaganda. Wij, ahum lees, echte museumgangers, zijn van de begane grond naar boven gegaan. De officiële route is van boven naar beneden en is het in chronologische volgorde. Damn, hadden we maar beter opgelet. Maar goed, we zijn er door en hebben ons weer verdiept in de geschiedenis van het land. In de juiste volgorde of niet. 

Goed opletten, want je moet echt genoeg drinken. We nemen altijd een fles water mee onderweg en we stoppen veel. Een blauwe mojito, een daiquiri of 2 en een 7 jaar oude rum gaan er onderweg ook goed in. Wat? Dat is toch ook vocht? Wanneer het tijd is om te gaan avondeten worden we weer aangesproken. Fluit fluit, wer joe goin'?! Fluit fluit, wer joe fron? "my friends, in Cuba no mafia, I have no gun, and joe lady friend look like Cuban girl. 

Joe want food, listen to me. Ai know the way, com on and follow mie. 

Neeee niet bij die tent, dat is geen kwaliteit, dat is van de overheid! De mensen die ik ken, daar is het goed en mucho my friend! Mucho Mojito! Family restaurant. En als dank dat ik je dit heb laten zien, you buy me Mojito. En nog een peso alsjeblieft. Vanavond we go dancing, salsa and als je vanavond hier terug komt, dit is mijn gebied, dan zul je mij vinden. 

Alsof er een stroomdraad bij het einde van zijn gebied was, stopte hij ineens en liep niet verder. Wij natuurlijk wel, opzoek naar daar waar wij naar toe wilden. 

Jawel, tot nu toe is Cuba mooi en zijn de mensen vriendelijk. Maar je moet ook opletten. 

26 juli 2018

Vandaag lekker optijd op, ontbijtje en even naar het plein om wifi te krijgen. Eens zien of we een appje hebben van Martijn. En ja hoor, een appje! Niet om 11.00 uur ontmoeten wat wij voorstelden, maar 12.00 uur zodat Martijn een uurtje kan uitslapen. Hahaha! Goeie, doe maar knul. We zien jou straks om 12.00 uur. 

Thijs en ik wachten bij Museo de la revolution en ineens zie ik daar een bekend koppie. Jaaaa hoor daar is ie dan! Martijn. Meteen hilarisch, meteen een dikke knuffel. Echt goed om die jongen te zien. Twee jaar geleden met zijn zus ontmoet in Vietnam. 2 jaar later een get together in Cuba. Dat is toch mooi?! 

Martijn moet nog van alles regelen en binnen 5 min besluiten we dat Martijn met ons naar Viñalez gaat morgen. Lachen! We regelen dat hij met ons meegaat in hetzelfde vervoer. Uiteindelijk een hapje eten na nog wat geregel en gaan we een drankje drinken bij een of andere Cubaan die manager is van een hostel, en een dansje wagen in een club of wat dan ook. Het is hier peentjes zweten, maar goed, we gaan wel een dansje doen. Aj aj aj... 

De mannen roken sigaren en ik drink wel gewoon een rummetje mee hoor. Die sigaar hoef ik niet, maar zie de grap er wel van in. Het is te grappig, Thijs aan zijn 3e sigaar in 4 dagen. Martijn voor het eerst een sigaartje. 

Zie foto's voor de sfeer. In een behoorlijk shitty hostel, het is smerig en het is in een beetje aftans wijkje, maar het is weer een momentje hoor. Te mooi! 

De avond brengen we door in een club dat gebouwd is uit containers. Een soort strip S gevoel! Verschillende muziek, van live salsa band, naar een DJ die wat jaren 90 muziek laat horen. Je kunt er zelfs even op je gemakkie eten. De manager van het hostel, Yuri heeft geen geld, maar hij wil wel dat iedereen voor hem betaald. Dus taxi betaalden we met zijn zessen, zijn entree betaalden wij met zijn zessen en ook zijn drank voorziening binnen. Dat is prima. Hij had voor ons gekookt en het was lekker. De avond was goed en erg gezellig! 

Tijd om naar Viñalez te gaan❤️