Atacama woestijn

13-8-2017
In de bus... 24 uur van Valparaiso naar San Pedro de atacama. Ppfff, het is dat het een goedkope busreis was, maar het is geen aanrader. Middenin de nacht stapten er mensen uit en ook mensen in de bus. Uiteindelijk waren er amper mensen meer in de bus, want ja... Welke idioot gaat er nu voor zijn lol 24 uur in een bus zitten ;-) Dus ik ben op een andere stoel gaan zitten en gaan liggen. Met mijn lengte kroop ik makkelijk over 2 stoelen en kon dwars gaan liggen en nog een klein tukje doen.
Naomi en ik zijn er eindelijk! Ik ben helemaal zweverig van de reis. Hop naar het hostel... Uhmmm, taxi? Nee zijn er niet... Uhm... Hoe dan? Vragen. Een dame wees ons een richting in, de verkeerde. Potver #*(%#€&*!!!! Goed, een ander mannetje aan zijn jas trekken. Hij wist ons te vertellen uiteindelijk dat het hostel aan de andere kant was en zei: "Chica's, stap maar in! Ik breng jullie wel!" Fijn Señor, deze Chica 's stappen wel in, want we hebben geen idee. (voordeeltje van vrouw zijn)
Nu is San Pedro echt niet groot, maar we zaten inderdaad aan de verkeerde kant van het stadje. Yes, we zijn er. De beste man wilde geen geld aannemen, niks. Een knuffel was voldoende, zo doen ze dat hier. Alle Zuid Amerikanen even een knuffel. Het hostel ziet er basic maar leuk uit. Het is koud! Boodschappen, koken en lekker naar bed. Ja inderdaad, we hebben nogmaals zelf gekookt, heb nog nooit zoveel zelf gekookt in een reis. Douchen is geen optie. Het is te koud! Morgen weer. Je wordt vanzelf een plekzak hier hoor, je geeft er niks meer om of je een dagje wel of niet doucht. Lekker naar bed!

14-8-2017
Wandeltocht deze ochtend, ook weer met de Wally's. Een echte dude, backpacker, reiziger, dreadlocks en al gaat ons de tour geven. Aardige kerel, verteld prima. Over het stadje, San Pedro. Het is groeiende en leeft enorm van toerisme. Er is ook veel te doen. Vallei van de maan, sandboarden, paardrijden, sterrenkijken, naar de geisers etc. We kijken vanuit het stadje recht op de Andes gebergte. Sjonge jonge wat ben ik daar toch fan van. We gaan een momentje zitten en onze tourguide vertelt over de slapende vulkanen waar we naar kijken. Het is het jongste gedeelte van de Andes. De grootste waar we naar kijken is Lucancabur vulkaan. Het is een plaatje om naar te kijken, maakt niet uit welke kant. Naomi en ik hebben de Nederlandse Stijn ontmoet in ons hostel. Stijn, een jongen die al bijna 8 maanden aan het reizen is. Naomi en ik noemen hem, een "echte" ;-) Een backpacker met hippie look, kleurrijke kleding, een goede baard en halve dreads. We besluiten met zijn drieën om naar Valle de la Luna te gaan vanmiddag. Vallei van de maan! Dat klinkt toch al helemaal goed? We moeten ons om 15.00 melden en er wordt meteen verteld dat we pas om 16.00 uur vertrekken. Prima! Om 16.00 uur zijn we terug en kunnen lekker het busje instappen met nog 20 anderen. Sja, je bent echt niet de enige toerist. We komen er aan en we zien onderweg al een waanzinnig landschap bij Valle de la luna. Het blijkt dat ze hier letterlijk test"ritjes" maken voor op de maan, is dat wat? We worden verblijd met mooie uitzichten en kruipen door een soort grot. Ziet er allemaal toch weer fantastisch uit. Later gaan we vanuit een flinke heuvel en zandduinen de zonsondergang bekijken. Gek genoeg is het dan ook ineens koud! Jas aan, sjaal om en rustig aan terug naar het busje. Het was het weer waard! Eenmaal terug bij het hostel de vraag of we met de bbq mee willen doen. Tuurlijk, altijd goed! Het was niks bijzonders, maar het was gezellig met goed gezelschap.

15-8-2017
Er is hier echt van alles te doen! Ik weet dan ook vrij zeker dat ik hier wel een aantal dagen zal verblijven in San Pedro de Atacama. Het is er 'savonds en' snachts steenkoud. Douchen moet je doen in de middag en niet smorgens of savonds want dan is alles weer koud en het water alsof het smeltwater is van de sneeuw. Brrrrr..
Vandaag is het een dagje rondkijken, was laten doen, een beetje winkels bekijken, bedenken wat we willen doen de komende dagen. Voor vanavond in iedergeval sterren bekijken! Dat wil je toch doen in de woestijn, waar je een compleet open sterrenhemel hebt. We krijgen er uitleg over het sterrenstelsel. Een aantal sterrenbeelden kunnen we zien. Grappig zeg. De melkweg is te zien, een aantal planeten en uiteraard vallende sterren!! We hebben er maar liefst 3 mogen zien. Ja hoor, ik heb mijn wensen gedaan ;-) Nergens in de wereld heb ik zo'n sterrenhemel gezien als hier in Chili. Waar wij gaan kijken hoort bij het een na grootste onderzoeksproject ter wereld, ALMA project. De man van de tour investeert met eigen geld in de telescopen. Stijn heeft van Saturnus een foto kunnen maken! Via 11 telescopen konden we Saturnus zien, Jupiter met manen, een ander sterrenstelsel, koude sterren en warme sterren, een soort kluster van 11 miljoen sterren, een geëxplodeerde ster, tiener sterren, van alles! Het was een koude avond... Naar bed en morgen vroeg op voor Del Taito, de geisers op 4300m hoogte.

16-8-2017
Wow een hele koude nacht hier in het hostel. Geen oog dicht gedaan en om 5.00 uur op. Lange sokken aan, een extra paar ook nog, hemdje, shirt met lange mouwen, T-shirt erover, trui daar weer over en een jas met 3 ritsen (echt waar, geen grap) dikke sjaal en handschoenen. Ik ging toch op vakantie naar de winter, nou winter heb ik hier gekregen vandaag. - 13 boven bij de geisers op 4300m hoogte. Wat een bijzondere aanschouwing! De zon gaat op achter de bergen, de geisers laten zich van hun beste kant zien met veel stoom. Het is het grootste geiserveld van Zuid Amerika op deze hoogte. Ongelofelijk! We ontbijten in de buitenlucht, niet te doen... Zo koud... Inmiddels krijg ik wat hoofdpijn en begin ik me minder lekker te voelen op deze hoogte. Aj, nog ff uitzingen deze tour. Maar het wordt er niet beter op. Jammer, want het is zo mooi hier. Eenmaal terug in San Pedro en loop ik regelrecht naar het hostel en kruip in bed. Ben er echt niet lekker van. Hoofdpijn wordt heel erg en ga even slapen. Later op de dag wordt het pas wat beter. Met Naomi en Eloise loop ik even het stadje in, was ophalen etc. Komen we aan bij de Laundry, is die DICHT! Nou, daar kan ik me toch een potje van uit m'n plaat gaan, wat dus ook gebeurde. Naomi moet erom lachen, ze kent me ondertussen aardig;-)Er wordt gauw gebeld en de eigenaar is over 10 min terug. Gelukkig maar! Vanavond toch weer met de bbq hier in het hostel meedoen. Lekker hotdogs!

17-8-2017
Redelijk optijd op want vandaag is de dag, dat Lindsay op een paardje klimmen mag! Jihhaaa!
Naomi gaat mee, gezellig. Het is een kort ritje van 2 uurtjes en het is zijn prima paarden. Verder niks spannends, alleen stappen. Dus ik ga wel nog een keer een hele dag of iets anders regelen. Wil nog wel meer zien hier hoor. Lekker een beetje door de stoffige woestijn banjeren. Ookal is het alleen maar stappen. Naomi vindt het spannend en roept zodra haar te slome paard sneller begint te lopen: "Hij rent! Hij rent!" Ik lag helemaal in een deuk. Na 1,5 uur begon ze een beetje van de omgeving en haar paard te genieten en waren we al bijna terug. Toch vond Naomi het leuk. De middag bestond uit voorbereidend werk voor Naomi en Eloise om naar Bolivia te gaan. Gister hebben we de Engelse Chris leren kennen en die sluit aan bij Naomi en Eloise en gaat ook naar Bolivia. Er gaan er een hoop weg vandaag en morgen. Een paar Nederlandse jongens, gaan weg waar we vanmiddag ook nog een biertje mee zijn gaan drinken. Stijn onze Amsterdamse hippie gaat naar Valparaiso. Naomi en ik laten nog een tip voor een hostel achter bij hem. Later op de dag zijn de heren nog aan het pingpongen en we zijn wat aan het kletsen. We besluiten om de avond goed af te sluiten met een hapje ergens in de stad. Met 2 Braziliaanse heren Fernando en Renato, een nieuw Nederlandse meid Ingrid, Eloise, onze Stijn, Naomi en ik. Lekker gezelschap. Heerlijke hamburgers en Nederlands bier, wat wil een mens nog meer! Toch de wekker zetten, morgen Elois, Chris en Naomi uitzwaaien. Sja, dan scheiden de wegen tussen Naomi en mij na een maand samen reizen... Dat zal wel even afkicken worden.