Argentinië - Chili - Argentinië
23 augustus 2017 - Buenos Aires, Argentinië
18-82017
Vroeg op, de meiden uitzwaaien! Zij gaan naar Bolivia. Ik blijf nog een paar dagen in San Pedro de atacama. Heb besloten nog een dag te gaan paardrijden. En op zondag of maandag mijn terugweg in te gaan zetten naar Buenos Aires. Vandaag een dagje genieten van het weer, want die is overdag waanzinnig goed.
Ik ga uit bed en al snel zijn Eloise en Naomi ook klaar. Na enige tijd wachten komt de begeleiding ze ophalen. Naomi vindt het lastig om me hier achter te laten. We geven elkaar een dikke knuffel en zeg haar, zoals iedereen dat ook altijd bij mij doet, dat ze moet uitkijken, voorzichtig zijn, op elkaar moeten letten en dat als er iets is me altijd kan bereiken.
Lieve Naomi, heel veel plezier de komende 5 maanden! Geniet ervan. We hebben een maand samen gereisd en je bent een top buddy. Wat een vette lol hebben we gehad en uiteraard gaan we elkaar weer terug zien. Januari staat al, maar ik weet zeker dat ik nog van je ga horen de komende 5 maanden! Ciao chica!
19-8-2017
Heerlijk geslapen voor het eerst sinds lange tijd. Geen snurkers, geen wiebelende stapelbedden want ik lig alleen op een 6 persoons kamer. Midden in de nacht komt er nog een meisje binnen en is om 7.00 uur ook al weg. Dat is even een klein geniet momentje. Op het gemak sta ik op, ontbijt even wat en loop naar mijn gids van het paardrijden. Watita, dezelfde als eergisteren met Naomi. Ik ben maar alleen en dat vind ik helemaal niet erg. Vandaag 5 uurtjes in het zadel en we hebben besloten om naar de canyons te rijden. Dat betekent klimmen op de berg en door de canyons en rivieren weer terug. Ik ben benieuwd. Na een 1,5 uur kom ik erachter wat voor een stuk we moeten beklimmen... Te paard.... Geen probleem, als Watita zegt dat het kan, dan kan het toch gewoon..? Niet twijfelen, doen! En daar gaan we dan hoor. Paarden zijn ook net berggeiten. Moeiteloos loopt mijn paardje naar de top, luistert daar waar ik stuur en zonder glijpartijen of angstmomenten brengt hij mij helemaal naar boven. Uiteraard worden de paarden bovenaan de berg rijkelijk beloond door de gids. Appels, vitamine snoepjes (soort mini perziken) en een stuk brood. Na 20 min er gezeten te hebben gaan we verder want we gaan door de canyons. Helaas zien we ook grote hopen puin liggen met matrassen, stoelen, autobanden, plastic flessen en nog meer zooi. En dat midden in de woestijn, jammer zeg. Toch wordt het al gauw weer bijzonder mooi. Alsof je echt door twee bergen rijdt, nog een stukje springen. Hop, dat is geen probleem. Later een stukje dat wat hoger is. Watita zegt mij af te stappen want het is er smal. Hij laat zijn paard los, gaat eerst zelf, paard volgt tot op zekere hoogte maar twijfelt nog een beetje. Of ik hem even wil duwen...! Uh wat? Duwen! Ja hoor is goed, dus ik duw zijn paard vooruit. Ik ben er in inmiddels ook van af gestapt, laat mijn paard los en loop zelf eerst. De mijne volgt me zonder problemen, zal het vast vaker gedaan hebben:-) Springt van een hoogte, manoeuvreert zich door een smal stuk en zo... Staat weer naast me te wachten. Nou! Dat verdiend weer wat snoep natuurlijk! Ik had ook een appel meegenomen en deel deze met de paarden. Ook spotten we nog een adelaarsnest, zit niks in maar jeetje wat groot. Een klein galopje door de canyons. Leuk hoor! Fijne rit. De gids bedankt mij voor de rit, waarom? Soms zijn er mensen die roepen en schreeuwen van angst. Ik was stil tijdens de rit, was goed voor hem zelf. Dan had hij ook een leuke rit :-)
Savonds word ik nog aangesproken door een Chileense cowboy met als uitnodiging even een uurtje met hem te gaan paardrijden. Klinkt als muziek in mijn oren maar ik vertrouwde het voor geen meter. Muchas gracias Señor, beter van niet...
20-08-2017
De terugweg gaat vandaag van start, terug richting Argentinië! Vroeg sta ik op om de bus van 8.00 richting Salta te nemen. Aaaah Salta, mooie Salta, vertrouwde Salta. Het is voor 2 nachtjes en 1 hele dag. Zal er niet zoveel doen, denk ik.... Maar je weet maar nooit. Lekker een beetje rondwandelen, genieten van het mooie weer daar, zelfde hostel als 4 weken geleden. Helemaal goed. Ondertussen ben ik de grens alweer over van Chili naar Argentinië. We zitten hoog in de bergen merk ik aan mijn kortademigheid. Het landschap krijg je echt geen genoeg van. Zoutvlaktes, besneeuwde bergtoppen, stukken woestijn nog, ook weer langs de 7 gekleurde bergen. Alsof mijn reis weer opnieuw begint. De bus is helemaal prima, heb een luxe stoel geboekt voor weinig geld en ga me eens goed vermaken deze 12 uur. Ik heb wifi in de bus! Goed, dat duurde ook maar een kwartier en toen kapte het er al mee... Het idee was leuk ;-) In de bus ontmoet ik een Amerikaanse vrouw met haar dochter van rond de 9 jaar. Zij reizen 9 maanden lang de wereld rond. Wauw, ik ben wel onder de indruk hiervan. Persoonlijk vind ik het getuigen van lef. Is het handig? Dat weet ik niet zo goed... Na 12 uren in de bus kom ik aan in Salta. Grappig, ken er de weg gewoon een beetje. Weet waar ik moet zijn voor een taxi, weet waar mijn hostel is. Ook wel lekker eigenlijk. Ik meld me bij het hostel en de beste receptie man zegt me kamer 6 en ik weet waar het is. Aaaah, fijn! Morgen wordt een mooie zonnige dag, met een graad of 19. Helemaal goed! Wanneer ik de kamer op kom zijn er 3 anderen. Leuke mensen en al snel vragen ze of ik meega om wat te eten. Hhmmm, super leuk, maar vandaag toch maar niet. Heb weinig trek om te eten en vind het wel fijn om even niet te sociaal te hoeven doen. Ga lekker douchen en op bed liggen.
21-8-2017
Na een hele ochtend treuzelen wandel ik naar een supermarkt. Het is een feestdag vandaag geloof ik. Veel is dicht zie ik onderweg. In de supermarkt koop ik wat brood, olijfjes, smeerkaas, wat te drinken en loop naar een park niet te ver. Ik heb mijn boek meegenomen en ga eens even genieten van een mijn lunch, boek en spelende eendjes in de vijver. Ik zit er een dikke twee uur te lezen. Even om me heen kijken en besef dat het einde eraan zit te komen en opweg ben naar huis. Maar weet je, het is goed en genoeg. Wat een weken! En wat een landen, de plekken die ik heb bezocht, gezien heb en de mensen die ik heb mogen ontmoeten. Wat een ervaring weer!
Argentinië: Buenos Aires, Iguazu Argentinië en Brazilië, Salta, Iruya, Jujuy, Cafayate, Salinas Grandes, Sierra hills, Purmamarca, Humahuaca, Mendoza en de routes die we hebben gereden...
Chili: Santiago, Valparaiso, San Pedro de Atacama en terug naar Argentinië... En dan nog over wat ik gezien en gedaan heb daar. Valle de la luna, sterrenkijken, geisers, paardrijden door de woestijn en de canyons. Dat is toch niet normaal?? Wat het leukste was of het mooiste van deze reis? Alles was mooi... Alles was leuk. Zuid Amerika heeft zo veel! Ik ben nieuwsgierig naar meer. Wat, denk ik, het beste me bij blijft zijn de meiden, Anne-Marije, Nicolette en Naomi en de roadtrip. Dat was toch iets bijzonders. Morgen naar Buenos Aires waar ik onze Nicolette nog even ga treffen voor een lunch!
22-8-2017
Geen haast deze ochtend, maar weer veel te vroeg wakker. 1 kamergenoot gaat om 4.30 weg en ik slaap tot 5.30 ongeveer. Lekker blijven liggen, hoewel ik mijn laatste kamergenoot tot waanzin drijf met mijn hoestende geblaf ;-)
Ik laat het hostel een taxi bellen, wil om 9.00 uur weg hier. Wat denk je... Om 9.10 ga ik vragen waar mijn taxi is. Zegt de beste receptieknul: " ooh, die staat al te wachten, sorry vergeten te zeggen, ik zat een film te kijken" Nou... Dan kun je me alweer bij elkaar vegen hoor. Want het is verder helemaal niet belangrijk dat ik MIJN VLUCHT HAAL, MENEER VAN DE RECEPTIE!
Gelukkig nog ruim optijd op airport, ontbijten en dan dat kleine vliegtuigje weer in. Het vliegtuigje land op het "kleine Airport" van Buenos Aires. Het ligt aan zee. Ondertussen krijg ik bericht van Nicolette en ga meteen vanuit Airport naar haar toe. Ze zit samen met haar vriendin Mijke te wachten in een enorme bibliotheek waar achterin ook een lunchzaak zit. Wauw... Dat ziet er goed uit! (service is beroerd) We begroeten elkaar en vertellen honderduit over wat we hebben meegemaakt in de afgelopen weken. Zo veel te vertellen in korte tijd! We hebben 1,5 uur om te lunchen en bij te kletsen. Nicolette gaat vanavond naar huis. Na de lunch ga ik naar mijn hotel. Wow!! Super fijn, ik had een standaard kamer en krijg een superior kamer! Fijn! Lang douchen, in een groot bed, niet delen... Wat een luxe. Ik kruip optijd in mijn grote bed. Morgen naar huis!
23-8-2017
Vroeg slapen, vroeg wakker... Ontbijten en nog even de wijk in. Heb er een paar uur de tijd voor. Palermo blijkt een fijne wijk. Had ik nog niet gezien aan het begin van mijn reis. Ik wandel naar het park en er zit een leuk stuk tussen. Rosedal heet het. Met water, eendjesvijver, een goed wegdek naast het park waar mensen, fietsen, wandelen, hardlopen, skaten, skateboarden, met de hond wandelen, ganzen voeren etc. Mooi hoor! Dadelijk op het gemakje terug wandelen, nog wat eten naar het hotel en vliegveld. Wat een reis is het geweest, helemaal goed! Klaar om naar huis te gaan, zelfs weer een beetje zin om aan het werk te gaan.... Heb een beetje Spaans geleerd en een nieuw continent ontdekt. Argentinië en Chili zijn zeker landen waar ik nog eens terug zou willen, en dan het zuidelijke deel. Alles werkt makkelijk, de straten zijn in blokken. "als je twee blokken rechtdoor loopt, en 5 blokken links, dan ben je er..." veel straatnamen zijn er hetzelfde: Colombia, Thames, Paraguay, Honduras, Güemes etc... Er valt zo veel te zien en te beleven overal... Voor herhaling vatbaar. Tot snel, tot thuis!
Vroeg op, de meiden uitzwaaien! Zij gaan naar Bolivia. Ik blijf nog een paar dagen in San Pedro de atacama. Heb besloten nog een dag te gaan paardrijden. En op zondag of maandag mijn terugweg in te gaan zetten naar Buenos Aires. Vandaag een dagje genieten van het weer, want die is overdag waanzinnig goed.
Ik ga uit bed en al snel zijn Eloise en Naomi ook klaar. Na enige tijd wachten komt de begeleiding ze ophalen. Naomi vindt het lastig om me hier achter te laten. We geven elkaar een dikke knuffel en zeg haar, zoals iedereen dat ook altijd bij mij doet, dat ze moet uitkijken, voorzichtig zijn, op elkaar moeten letten en dat als er iets is me altijd kan bereiken.
Lieve Naomi, heel veel plezier de komende 5 maanden! Geniet ervan. We hebben een maand samen gereisd en je bent een top buddy. Wat een vette lol hebben we gehad en uiteraard gaan we elkaar weer terug zien. Januari staat al, maar ik weet zeker dat ik nog van je ga horen de komende 5 maanden! Ciao chica!
19-8-2017
Heerlijk geslapen voor het eerst sinds lange tijd. Geen snurkers, geen wiebelende stapelbedden want ik lig alleen op een 6 persoons kamer. Midden in de nacht komt er nog een meisje binnen en is om 7.00 uur ook al weg. Dat is even een klein geniet momentje. Op het gemak sta ik op, ontbijt even wat en loop naar mijn gids van het paardrijden. Watita, dezelfde als eergisteren met Naomi. Ik ben maar alleen en dat vind ik helemaal niet erg. Vandaag 5 uurtjes in het zadel en we hebben besloten om naar de canyons te rijden. Dat betekent klimmen op de berg en door de canyons en rivieren weer terug. Ik ben benieuwd. Na een 1,5 uur kom ik erachter wat voor een stuk we moeten beklimmen... Te paard.... Geen probleem, als Watita zegt dat het kan, dan kan het toch gewoon..? Niet twijfelen, doen! En daar gaan we dan hoor. Paarden zijn ook net berggeiten. Moeiteloos loopt mijn paardje naar de top, luistert daar waar ik stuur en zonder glijpartijen of angstmomenten brengt hij mij helemaal naar boven. Uiteraard worden de paarden bovenaan de berg rijkelijk beloond door de gids. Appels, vitamine snoepjes (soort mini perziken) en een stuk brood. Na 20 min er gezeten te hebben gaan we verder want we gaan door de canyons. Helaas zien we ook grote hopen puin liggen met matrassen, stoelen, autobanden, plastic flessen en nog meer zooi. En dat midden in de woestijn, jammer zeg. Toch wordt het al gauw weer bijzonder mooi. Alsof je echt door twee bergen rijdt, nog een stukje springen. Hop, dat is geen probleem. Later een stukje dat wat hoger is. Watita zegt mij af te stappen want het is er smal. Hij laat zijn paard los, gaat eerst zelf, paard volgt tot op zekere hoogte maar twijfelt nog een beetje. Of ik hem even wil duwen...! Uh wat? Duwen! Ja hoor is goed, dus ik duw zijn paard vooruit. Ik ben er in inmiddels ook van af gestapt, laat mijn paard los en loop zelf eerst. De mijne volgt me zonder problemen, zal het vast vaker gedaan hebben:-) Springt van een hoogte, manoeuvreert zich door een smal stuk en zo... Staat weer naast me te wachten. Nou! Dat verdiend weer wat snoep natuurlijk! Ik had ook een appel meegenomen en deel deze met de paarden. Ook spotten we nog een adelaarsnest, zit niks in maar jeetje wat groot. Een klein galopje door de canyons. Leuk hoor! Fijne rit. De gids bedankt mij voor de rit, waarom? Soms zijn er mensen die roepen en schreeuwen van angst. Ik was stil tijdens de rit, was goed voor hem zelf. Dan had hij ook een leuke rit :-)
Savonds word ik nog aangesproken door een Chileense cowboy met als uitnodiging even een uurtje met hem te gaan paardrijden. Klinkt als muziek in mijn oren maar ik vertrouwde het voor geen meter. Muchas gracias Señor, beter van niet...
20-08-2017
De terugweg gaat vandaag van start, terug richting Argentinië! Vroeg sta ik op om de bus van 8.00 richting Salta te nemen. Aaaah Salta, mooie Salta, vertrouwde Salta. Het is voor 2 nachtjes en 1 hele dag. Zal er niet zoveel doen, denk ik.... Maar je weet maar nooit. Lekker een beetje rondwandelen, genieten van het mooie weer daar, zelfde hostel als 4 weken geleden. Helemaal goed. Ondertussen ben ik de grens alweer over van Chili naar Argentinië. We zitten hoog in de bergen merk ik aan mijn kortademigheid. Het landschap krijg je echt geen genoeg van. Zoutvlaktes, besneeuwde bergtoppen, stukken woestijn nog, ook weer langs de 7 gekleurde bergen. Alsof mijn reis weer opnieuw begint. De bus is helemaal prima, heb een luxe stoel geboekt voor weinig geld en ga me eens goed vermaken deze 12 uur. Ik heb wifi in de bus! Goed, dat duurde ook maar een kwartier en toen kapte het er al mee... Het idee was leuk ;-) In de bus ontmoet ik een Amerikaanse vrouw met haar dochter van rond de 9 jaar. Zij reizen 9 maanden lang de wereld rond. Wauw, ik ben wel onder de indruk hiervan. Persoonlijk vind ik het getuigen van lef. Is het handig? Dat weet ik niet zo goed... Na 12 uren in de bus kom ik aan in Salta. Grappig, ken er de weg gewoon een beetje. Weet waar ik moet zijn voor een taxi, weet waar mijn hostel is. Ook wel lekker eigenlijk. Ik meld me bij het hostel en de beste receptie man zegt me kamer 6 en ik weet waar het is. Aaaah, fijn! Morgen wordt een mooie zonnige dag, met een graad of 19. Helemaal goed! Wanneer ik de kamer op kom zijn er 3 anderen. Leuke mensen en al snel vragen ze of ik meega om wat te eten. Hhmmm, super leuk, maar vandaag toch maar niet. Heb weinig trek om te eten en vind het wel fijn om even niet te sociaal te hoeven doen. Ga lekker douchen en op bed liggen.
21-8-2017
Na een hele ochtend treuzelen wandel ik naar een supermarkt. Het is een feestdag vandaag geloof ik. Veel is dicht zie ik onderweg. In de supermarkt koop ik wat brood, olijfjes, smeerkaas, wat te drinken en loop naar een park niet te ver. Ik heb mijn boek meegenomen en ga eens even genieten van een mijn lunch, boek en spelende eendjes in de vijver. Ik zit er een dikke twee uur te lezen. Even om me heen kijken en besef dat het einde eraan zit te komen en opweg ben naar huis. Maar weet je, het is goed en genoeg. Wat een weken! En wat een landen, de plekken die ik heb bezocht, gezien heb en de mensen die ik heb mogen ontmoeten. Wat een ervaring weer!
Argentinië: Buenos Aires, Iguazu Argentinië en Brazilië, Salta, Iruya, Jujuy, Cafayate, Salinas Grandes, Sierra hills, Purmamarca, Humahuaca, Mendoza en de routes die we hebben gereden...
Chili: Santiago, Valparaiso, San Pedro de Atacama en terug naar Argentinië... En dan nog over wat ik gezien en gedaan heb daar. Valle de la luna, sterrenkijken, geisers, paardrijden door de woestijn en de canyons. Dat is toch niet normaal?? Wat het leukste was of het mooiste van deze reis? Alles was mooi... Alles was leuk. Zuid Amerika heeft zo veel! Ik ben nieuwsgierig naar meer. Wat, denk ik, het beste me bij blijft zijn de meiden, Anne-Marije, Nicolette en Naomi en de roadtrip. Dat was toch iets bijzonders. Morgen naar Buenos Aires waar ik onze Nicolette nog even ga treffen voor een lunch!
22-8-2017
Geen haast deze ochtend, maar weer veel te vroeg wakker. 1 kamergenoot gaat om 4.30 weg en ik slaap tot 5.30 ongeveer. Lekker blijven liggen, hoewel ik mijn laatste kamergenoot tot waanzin drijf met mijn hoestende geblaf ;-)
Ik laat het hostel een taxi bellen, wil om 9.00 uur weg hier. Wat denk je... Om 9.10 ga ik vragen waar mijn taxi is. Zegt de beste receptieknul: " ooh, die staat al te wachten, sorry vergeten te zeggen, ik zat een film te kijken" Nou... Dan kun je me alweer bij elkaar vegen hoor. Want het is verder helemaal niet belangrijk dat ik MIJN VLUCHT HAAL, MENEER VAN DE RECEPTIE!
Gelukkig nog ruim optijd op airport, ontbijten en dan dat kleine vliegtuigje weer in. Het vliegtuigje land op het "kleine Airport" van Buenos Aires. Het ligt aan zee. Ondertussen krijg ik bericht van Nicolette en ga meteen vanuit Airport naar haar toe. Ze zit samen met haar vriendin Mijke te wachten in een enorme bibliotheek waar achterin ook een lunchzaak zit. Wauw... Dat ziet er goed uit! (service is beroerd) We begroeten elkaar en vertellen honderduit over wat we hebben meegemaakt in de afgelopen weken. Zo veel te vertellen in korte tijd! We hebben 1,5 uur om te lunchen en bij te kletsen. Nicolette gaat vanavond naar huis. Na de lunch ga ik naar mijn hotel. Wow!! Super fijn, ik had een standaard kamer en krijg een superior kamer! Fijn! Lang douchen, in een groot bed, niet delen... Wat een luxe. Ik kruip optijd in mijn grote bed. Morgen naar huis!
23-8-2017
Vroeg slapen, vroeg wakker... Ontbijten en nog even de wijk in. Heb er een paar uur de tijd voor. Palermo blijkt een fijne wijk. Had ik nog niet gezien aan het begin van mijn reis. Ik wandel naar het park en er zit een leuk stuk tussen. Rosedal heet het. Met water, eendjesvijver, een goed wegdek naast het park waar mensen, fietsen, wandelen, hardlopen, skaten, skateboarden, met de hond wandelen, ganzen voeren etc. Mooi hoor! Dadelijk op het gemakje terug wandelen, nog wat eten naar het hotel en vliegveld. Wat een reis is het geweest, helemaal goed! Klaar om naar huis te gaan, zelfs weer een beetje zin om aan het werk te gaan.... Heb een beetje Spaans geleerd en een nieuw continent ontdekt. Argentinië en Chili zijn zeker landen waar ik nog eens terug zou willen, en dan het zuidelijke deel. Alles werkt makkelijk, de straten zijn in blokken. "als je twee blokken rechtdoor loopt, en 5 blokken links, dan ben je er..." veel straatnamen zijn er hetzelfde: Colombia, Thames, Paraguay, Honduras, Güemes etc... Er valt zo veel te zien en te beleven overal... Voor herhaling vatbaar. Tot snel, tot thuis!
En fijn dat je het tot aan het einde van de reis het op je gemakje hebt gedaan ;)
Weer veel succes en plezier in Nederland
Geniet nog ook van de napret groetjes Marij